بررسی روابط سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران و سازمان همکاری های شانگهای( 1389-1384)
پایان نامه
- دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده علوم سیاسی
- نویسنده مهدی تقوی
- استاد راهنما حبیب اله ابوالحسن شیرازی جعفر قامت
- سال انتشار 1390
چکیده
چکیده پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده): یکی از مهم ترین ویژگی های نظام بین الملل در دوران پس از جنگ سرد، شکل گیری روندهای جدید منطقه ای است. در میان سازمان های منطقه ای مختلفی که در این حوزه بنیان نهاده شد، سازمان همکاری شانگهای به دلیل پویایی و تاثیرگذاری قابل ملاحظه، نماد همکاری های منطقه ای در فضای اوراسیا در دوران پس از جنگ سرد به شمار می رود. پژوهش حاضر به بررسی رابطه اقتصادی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران با سازمان همکاری شانگهای می پردازد. در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی – تحلیلی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان دادند که جمهوری اسلامی ایران جهت تأمین نیازهای امنیتی، اقتصادی، تجاری، فرهنگی، سیاسی و... خود بر اساس تئوری نگاه به شرق که دولت نهم جمهوری اسلامی ایران پی گیر این سیاست است به این سازمان پیوسته است و امیدوار است که در چارچوب سازمان همکاری شانگهای بتواند حداقل به برخی از خواستهای خود از جمله کاهش تهدیدات غرب به ویژه آمریکا، کسب فناوری و دانش با هزینه های کمتر، رشد ساختارهای اقتصادی – تجاری و... خود دست پیدا کند که البته ایران با توجه به پتانسیلهایی که دارد و اهمیتی که ایران برای این سازمان دارد از اولویت بالایی برای سازمان برخوردار است.
منابع مشابه
جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در سازمان همکاری شانگهای؛ ضرورت عمل‌گرایی در یک «اتحادیه سیاسی»
سازمان همکاری شانگهای از جمله نهادهای مهم منطقهای است که ایران می‌تواند با حضور موثر در آن از ظرفیت‌های ابزاری و حقانیت‌بخش این نهاد برای افزون‌سازی منافع خود استفاده کند. صرفه‌نظر از منافع خرد، یکی از مطلوبیت‌های کلان عضویت مؤثر در این سازمان، مشارکت نسبی در چگونگی تنظیم ترتیبات در مرزهای شمالی کشورمان است. به‌رغم وضوح این مزایا، روندها حاکی از عدم حضور موثر تهران در این سازمان است. </em...
متن کاملفرصتها و چالش‌های عضویت جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری شانگهای
سازمانهای منطقهای راهی برای دستیابی به منافع راهبردی کشورها هستند که بر پایۀ اهداف و منافع مشترک کار میکنند. امروزه سازمان همکاری شانگهای نیز به‌عنوان یک سازمان مهم منطقهای مطرح است. سازمان همکاری شانگهای در سال 2001 با حضور کشورهای چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان بهوجود آمد. در این میان، جمهوری اسلامی ایران همواره خواهان دستیابی به عضویت دائم در این سازمان بوده است. ...
متن کاملاهداف و چالش های سازمان همکاری شانگهای
از هدف های مهم سازمان همکاری شانگهای، مبارزه با تهدیدها و چالش هـایـی مـثـلتروریزم، جدایی طلبی و فراطی گری مذهبی است، بر همین اساس همکاری های مخـتـلـفمنطقه ای شکل گرفته است . هریک از کشورهای عضو سازمان با امید و اهدافی در ترکـیـباین سازمان قرار دارند، کشورهای آسیای مرکزی استفاده از امکانات اقتصادی و امنیتی چینو روسیه را برای تقویت ثبات اقتصادی و امنیتی خود مهم می دانند و چین و روسیه نیز اهدافمن...
متن کاملسازمان همکاری شانگهای
سازمان همکاری شانگهای سازمانی است منطقه ای . علت ایجاد این سازمان نگرانیهای امنیتی کشورهای منطقه بود. کسترش اقدامات تروریستی و جدائی طلبی و همچنین گسترش قاچاق مواد مخدر از جمله اصلی ترین دلائلی بودند که موجب شدند تا کشورهای روسیه و چین به همراه کشورهای آسیای مرکزی در صدد تشریک مساعی با یکدیگر برای مقابله با این تهدیدات که بعضا دارای ریشه خارج از منطقه و تحریکات قدرتهای غربی برای گسترش هر چه بیش...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده علوم سیاسی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023